Vrouwen visioen

Ik heb een visioen, waarin de vrouwen van Nederland zich verenigen. Moeders, dochters, oma’s, vriendinnen, buurvrouwen. Vanuit alle culturen, religies, overtuigingen. Samen vullen ze de straten van het land. Zij aan zij. Hand in hand. Verbonden door een sterk geloof: ze zijn klaar met geweld. Klaar met conflict. Klaar met dood en verderf.

Tijd voor verbinding

Ze geloven dat het tijd is voor verbinden. Voor focus op dat wat we delen in plaats van op dat wat ons scheidt. Gedreven door een diep verlangen naar een wereld waarin hun kinderen veilig en respectvol naast elkaar opgroeien. Waarin geweld en onbegrip plaats maken voor gesprek en nieuwsgierigheid.

Een optocht van vrouwenenergie

Als ik dat visioen beleef, van die grote optocht van vrouwen, met kinderen dansend om hen heen, dan zie ik dat de straten zich vullen met vrouwelijke energie vol liefde, zorg en verbinding. Wat zou dat doen met angst? Met wantrouwen? Met agressie? Wat zou dat doen zo’n golf van vrouwelijke energie die de wereld overspoelt. Hoe inspirerend is dat?

Applaudiserende mannen

En de mannen dan? In mijn visioen steunen ze de vrouwen van wie ze houden. Echtgenoten, partners, vaders, zonen, staan langs de kant. Ze klappen. Vol trots voor die sterke vrouw. Hun vrouw. Hun dochter. Hun moeder, die opstaat voor een betere wereld. Uit liefde. Voor hen.

Misschien vind je me een dromer maar is het niet zo dat als je het kunt dromen dat je het ook kunt doen? Ik zou het in ieder geval geweldig vinden als we het minstens één keer voor elkaar kunnen krijgen.